"Uzay-zaman sürekliliği" kavramıdünyanın fiziksel resminin modern algılanmasında merkezden birisidir. Bu teori, modern dünyanın temsili olan dört temel boyuttan - üçü mekânsal karakteristiklere ve dördüncü - zamansal olanlara - dayanmaktadır.
Ana olarak mekansal-zamansal devamlılıkçevreleyen gerçekliği tanımlayan bir model, mümkün olduğu kadar dünyaya daha kapsamlı bir resim yaratma iddiasında bulunuyor. Aynı zamanda, bu teorinin bireysel konumlarını veya bütün kavramını bir bütün olarak kuşkuya sokan sürekli olarak ortaya çıkan teoriler vardır.
Modern kavramın temelizaman ve uzay Einstein'ın genel izafiyet teorisinin yayınlanması ile yüzden fazla yıl önce atılmıştır. konumuna göre, Einstein ve takipçileri üç uzamsal özelliklerinin her biri, aslında, ve zaman sürekli olarak, birbirine eşit olan sonucuna vardı, bu yüzden bunların bu referans başlangıç çerçevesi olarak alınacaktır sadece direkt olarak gözlemciden bağlıdır.
Hareket, uzay ve zamanSürekli değişen, değişen gerçekliğin özellikleri. Bu unsurların tüm fiziksel bedenlerle etkileşime girdiği temel mekanizma yer çekimidir.
Temel kavram karakterizasyonuEinstein'ın kuramına göre, uzay-zaman sürekliliği, belirli özelliklere sahip ve açık mekânsal ve zamansal koordinatları olan bir noktadan başka bir şey olmayan bir "olaydır".
Tüm bu noktalar rastgele dağıtılmamıştır, ancakBu teorinin altında yatan temel aksiyomlarla tam bir ilişki. En önemli aksiyomlar, temel ilkesi, boyut ilkesi, kabul edilebilir koordinat sistemlerinin aksiyomları ve tüm temel aritmetik aksiyomlar olan, sıralama, topolojik aksiyomlar kavramıdır.
Uzay-zaman sürekliliğidurmaksızın, görünüm çeşitliliğini sürekli olarak değiştirir. Aynı zamanda, üç boyutlu bir doğaya sahiptir ve belirli dış koşullara bağlı olarak eğriliğini değiştirebilir.
Bu teoride özel bir yer geçici olarak verilirsürekli. Birçok bilim adamı aynı haklara sahip olduğu konusunda uzlaşmaz ve mekansal özellikler ile aynı referans sistemi olabilir - uzunluk, genişlik, yükseklik. Fakat bütün mesele, görelilik kuramının temel koşullarından birinin, zamanın bağımlılığın, ilk referans noktasında bulunan gözlemcinin hareket hızı üzerindeki hızını tanımasıdır. Böylece, zaman sürekliliğinin doğrudan mekansal karakteristiklere bağlı olduğunu görürüz, bununla birlikte, bunlar zamanın kendisine bağlıdır.
Gezegenimiz için dört boyutlu alan varsaOldukça tanıdık ve anlaşılabilir, daha sonra Evren düzeyinde birçok bilim adamı çok daha fazla düzey ayırıyor. Mesela, ünlü "süperkring teorisinin" ilk versiyonlarından biri, 27 ölçümün varlığının kaçınılmaz olduğunu gösterdi. Bugün, "ekstra" ölçümlerin özelliklerinin kendileri çok daha karmaşık olmasına rağmen, sayıları on'a düşmüştür.
