Bankacılık Kanunu

Bankacılık kanunu ayrı bir hukuk kuralları bütünüdür. Görevleri arasında Merkez Bankası (CB) ve ticari bankaların faaliyetleri ile ilgili halkla ilişkiler düzenlemeleri yer almaktadır.

Bankacılık kanunu hem hukuk kurallarını içerirsivil ve mali. Sivil düzenlemeler, bankaların ticari kuruluşlar olarak oluşumu ve faaliyetlerinin düzenlenmesi ile müşteri ve kredi kuruluşları arasındaki ilişkileri içerir. Yasal mali normlar kredi sisteminin ilkelerini oluşturur, Rusya Federasyonu Merkez Bankası'nın durumunu belirler, Merkez Bankası ve ticari bankalar arasındaki ilişkileri düzenler.

Herhangi bir yasal şube, tüm Rus hukukunda, hukuk biliminde ve ayrıca bir akademik disiplin olarak bir yapı olarak kabul edilebilir.

İlişkilerin düzenlenmesinin yasal önemiBu alan, bankaların ülke ekonomisi üzerindeki belli bir zaman diliminde politik ve ekonomik etkileri tarafından belirlenmektedir. İlişkilerin düzenlenmesi, ek olarak, özel düzenleme yöntemlerine sahiptir.

Bir disiplin olarak bankacılık hukuku, bir bilgi birikimi ile temsil edilir. Bu kompleks bilim tarafından geliştirilir ve plana uygun olarak ve eğitim kurumunda belirli bir yöntemle öğretilir.

Bankacılık hukuk sistemi üç ana seviyeden oluşmaktadır:

1. Alt bölümler (örneğin, para yasaları).
2. Yasal kurumlar, belirli bir türden (örneğin, gayri nakdi yerleşimler için enstitü) birbiriyle ilişkili ilişkileri düzenlemek üzere tasarlanmış bir dizi yasal kural olarak.
3. Bankacılık kanununun normları. Bu tür yasal normların tüm özellikleri vardır. Bununla birlikte, ayırt edici özellikler de vardır. Dolayısıyla, bankacılık hukuku bankacılık kurallarını normlarıyla düzenleyebilir. Bankaların faaliyetlerini düzenleyen normları olan başka endüstriler var. Özellikle, mali, medeni, vergi, idari ve diğer endüstrileri içerir.

Hukuk kuralları (bankacılık) varbiçimsel olarak tanımlanmış karakter, bankacılık ilişkilerinde konuların görev ve haklarını belirler, konumlarını (yasal) giderir. Normlara uygunluk, yaptırımların uygulanması olasılığından da (icra zorunluluğu) sağlanmaktadır.

Bankacılık hukuku kaynakları dış formların birleşimidir. Resmi olarak tanımlanmışlardır ve halkla ilişkilerde düzenleyici normları içermektedir.

Rus bankacılığının kaynak sistemineRusya Federasyonu Anayasası, Rusya Federasyonu'nun uluslararası antlaşmaları, etnik yasalar normları, Rus Anayasa Mahkemesi kararları ve bankacılık mevzuatı hakları arasındadır.

İkincisi, Merkez Bankası yasaları, bankaların faaliyetleri, kredi kurumlarının iflası (iflas) ve diğer düzenleyici eylemleri içermektedir.

Kaynaklar iç içermelidirbankacılık örgütlerinde normatif eylemler. Yani, Merkez Bankası'nda - bunlar devlet iktidarında federal organlar için zorunlu olan hükümler, talimatlar ve talimatlar, tüm fiziksel, tüzel kişiler, yerel öz yönetim organlarıdır.

Rusya Federasyonu'nda bankacılık sistemi bir yapıyla temsil edilmektedir.Halkla ilişkilerde düzenlenmiş yasal normlarla belirli ilkelere dayanmaktadır. Bu durumda karşılıklı ilişkiler, bankaların denetlenmesi ve kontrolü, bankaların faaliyetlerinin uygulanması ve aynı zamanda (ilgili mevzuatın normlarının ihlali için) hesap verebilirliğe getirilir.

Yukarıdaki sistemin işleyiş sürecindeKatılımcılar arasında ilişkiler iki şekilde gelişebilir. İlk durumda, yasal ilişkiler dikey olarak adlandırılır. Rusya Merkez Bankası ile bankacılık sistemindeki diğer katılımcılar arasında ilişkiler kurulmuştur. İkinci durumda, ilişki yatay olarak adlandırılır. Müşteriler ve kredi kuruluşları arasında ve aynı zamanda çeşitli kredi kurumları arasında etkileşimi içerir.