Güneş sisteminin ve dış gezegenlerin en büyük gezegeni

Bir kimse, çoğunluklaBilinen gezegenler - en büyüğü. En büyük kütleli güneş sisteminin gezegeni Jüpiter'tir. Bununla birlikte, yoğunluk bakımından, birçok gezegene göre daha düşüktür. Örneğin, Dünyanın yoğunluğu dört kat daha büyüktür. Bu gerçek, bilim adamlarının Jüpiter'in esasen gazlardan oluştuğuna, sağlam bir çekirdeğe sahip olmadığına karar vermelerine izin verdi. Ayrıca Jüpiter, yarıçapı ve dolayısıyla hacim, yüzey ve boyutla ilişkili diğer özellikleri açısından güneş sistemindeki en büyük gezegendir.

Eğer bu yarışmaya dahil edersek boyutlar"Uzaylı gezegenler" olarak adlandırılan diğer yıldız sistemlerinde bulunan gezegenler ise, Jüpiter bir kayıt tutucudan uzak kalacaktır. Örneğin, TrES-4 gezegeni, güneş sistemindeki en büyük gezegenden 1.4 kat daha büyüktür. Hesaplamalara göre, gaz bulutu en az 15 kat daha fazla olmalı, böylece nükleer füzyonun iç reaksiyonları başlıyor. Yıldızların ve gezegenleri ayıran bu sürecin varlığıdır.

Yeni gözlem yöntemleri astrofizikçilere izin verirdiğer yıldızlar çevresinde giderek daha fazla yeni gezegen keşfedebilirler. Son yıllarda elde edilen sonuçlar, güneş sisteminin birçok gezegen sisteminden yalnızca bir tanesidir olduğunu gösteriyor. Bu araştırmalarla, insanlığın yaşadığı diğer dünyaları bulmak için eski umudu birbirine bağlıyor. İlk dış gezegen 1992 yılında keşfedildi ve şimdi birkaç yüzlerce dış gezegen biliniyor. Bilinen dış gezegenlerin büyük çoğunluğu Jüpiter veya daha büyük devlerdir.

Uzak yıldızların etrafında dönen gezegenler, tespit etmek son derece zordur, çünkü kendi yıldızlarını yaymazlar.

ışık ve yakınlardadırilgili sistemin merkezi yıldızı. Bu güçlükleri aşmak için bilim insanları, belirli bir yıldızın yakınında bir gezegenin varlığını gösteren ince efektleri yakalamanızı sağlayan çeşitli yöntemler kullanıyorlar. Uzak yıldızlar için gezegenleri bulmanın en yaygın yöntemi radyal hız modülasyonlarını gözlemlemektir. Bu yöntem, gezegenin yıldızın hareketi üzerinde çok küçük bir etkisi olduğunu ve çok doğru spektral ölçümlerle yakalanabilmesine dayanmaktadır. Bu yöntem, yıldızla çok yakın olan en büyük gezegenleri bulmak ihtimalindedir. Bu dünyaların ikamet olasılığı çok az. Kemerde dönen karasal gezegenlerde dünya hayatını bulmak için en büyük şans, yaşamı yaratmak ve sürdürmek için uyarlanmıştır.

Ne yazık ki, bu tür gezegenlerin tespitikarasal teleskoplar için alışılmadık bir güçlük çekiyor. Bu amaçla, orbital teleskopların başlatılması planlanıyor ve bu teleskopların hassasiyeti karasal tipin ekstrakranetlerini gözlemlemek için yeterli olacaktır.

Bu yöresel gözlemevlerinden biri "Kepler"Dünyaya ve hatta daha az karşılaştırılabilir büyüklükte olan gezegenleri tespit edebilir. Örneğin, Lyra takımyıldızındaki sistemde bulunan Kepler-37b gezegeni, Ay'a göre karşılaştırılabilir. Atmosferden tamamen mahrumdur ve büyük sıcaklıklara ısıtılır ve üzerinde yaşamı olması ihtimali en büyük değildir. Güneş sisteminin gezegeni, bu dışsal gezegenin özelliklerine benzer - Merkür. Ancak Kepler-37b'nin kesinlikle sert kayalardan oluşması, harika ve güven verici bir gerçektir.