Özel görelilik teorisi. vakıf

Gelişiminin başlangıcı özel bir teoridir.Relativite, 20. yüzyılın başlarında, yani 1905'te geri alındı. Temelleri Einstein Albert'ın "Hareketli cisimlerin elektrodinamiğine" göre düşünülmüştü.

Bu temel işin yardımıyla, bilim adamızamanda cevapları olmayan bir dizi soru ortaya çıkardı. Yani, örneğin, Maxwell'in öğretisinin gerçekle tam olarak uyuşmadığını ileri sürdü. Sonuçta, bir akım ve bir mıknatıs ile bir iletken arasındaki elektrodinamik yasalarına göre etkileşim, yalnızca hareketlerinin göreliliğine bağlıdır. Fakat sonra, bu iki görüşme olgusunun birbiriyle sıkı sıkıya örtüşmesi gerektiğine dair yerleşik görüşler ile çelişki vardır. Bu sonuçlara dayanarak, mekanik yasalara dayanan herhangi bir koordinat sisteminin, aynı ölçüde ve hatta bazen daha fazla, optik ve elektrodinamik yasalara bağlı olduğu varsayımını ortaya koymuştur. Bu sonuç Einstein "görelilik ilkesi" olarak adlandırdı.

Özel teorinin temel öğelerigörelilik, fizik biliminin gelişiminin tamamen yeni bir aşamasının başlangıcını oluşturan devrimci varsayımlar haline geldi. Bilim adamı, zamanın ve mekanın mutlaklığı ve Galileo'nun göreliliği hakkında klasik fikirleri bir kenara itti. Ayrıca teori düzeyinde ampirik olarak kanıtlanmış Hertz ışık hızının doğruluğunu teyit etmeye yönelik bir adım attı. Bir ışık kaynağının hızının ve hareket yönünün bağımsızlığını incelemek için temelleri attı.

Bugüne kadar, özel görelilik kuramıEvreni inceleme sürecini büyük ölçüde hızlandırmayı mümkün kılar. Albert Einstein tarafından geliştirilen doktrin, yirminci yüzyılın başında fizikte ortaya çıkan birçok çelişkiyi ortadan kaldırmaya izin verdi.

Özel görelilik kuramının izlediği ana amaç, bir kurulum sağlamaktır.

uzay ve zaman arasındaki bağlantı. Bu büyük ölçüde, özellikle ve genel olarak bütün dünya düzeninin anlaşılmasını kolaylaştırır. özel görelilik kuramınınkuralları çok fenomeni anlamamıza izin verir: Vücudun hareket artışı (kütle kusur), bir anda meydana gelen çeşitli olaylar arasındaki diyalog eksikliğinden (oranında ağırlık artışı sırasında süresi ve uzunluğu azaltılması onlar uzay-zaman tamamen farklı noktalarda ise sürekli). Bütün bunlar, evrenin herhangi bir sinyalin yayılma maksimum hız vakumda ışık hızı aşmadığı açıklar.

Özel görelilik kuramı,Bir fotonun kütlesinin sıfır olması, herhangi bir üçüncü taraf gözlemcinin bir fotolumu asla süper-süper bir hızda geçemeyeceğini ve bununla birlikte daha fazla hareket edebileceklerini ima eder. Bu nedenle, ışığın hızı mutlak bir büyüklüktür ve onu aşma yeteneğine sahip değildir.

Albert Einstein, fiziksel bilimin gelişmesinde dünya çapında ve evrenin bir ölçeğinde yeni bir niteliksel sıçrama yaptı.