Elektromanyetik indüksiyon bizi her yere çevreler. Bu noktada bile, bu satırları elektronik cihazınızın ekranından okuduğunuzda vücudun hücreleri etkilenir. Bununla birlikte, endişe etmeye değmez, çünkü yoğunluğu o kadar önemsizdir ki yalnızca teorik ilgilidir. Bununla birlikte, belirli koşullar altında elektromanyetik indüksiyon tehlikeli değerlere yükselebilir. Bildiğiniz gibi, insan güvenliği, her şeyden önce kendisine bağlıdır. Bu nedenle, elektromanyetik indüksiyonun en azından genel bir fikri olması gerekir.
Basit düşünce deneyi koyalım. Bunu yapmak için, hassas bir ampermetre ve düşük güçlü bir akkor lamba arka arkaya bağlanmış bir metal halka halkasına ihtiyacımız var. Bu kasnak, değişken bir akımın geçebileceği kapalı bir halka olacaktır. Yüzük kendiliğinden izole edilmiştir: örneğin plastik bir gömlekle örülmüştür. İkinci gerekli unsur, akımın aktığı uzun bir teldir. Burada gerginlik daha yüksek olmalı. Çemberin bir odaya, diğerinin teline yerleştirilir. Metal halkadaki ampermetrenin sıfır olacağı açıktır - aslında, akım nereden gelmektedir? Şimdi teli doğrudan halkaya koyduk ... Şu anda, voltaj değeri çok küçük değilse, cihazın oku sıfırdan sapıyor. Mucizeler! Sonuçta, telden gelen elektronlar, halkanın metaline atlayamaz; zira biz özellikle belirttiğimiz gibi, iletken olmayan plastik bir akımla yalıtılır. Denemizi zorlaştıralım: telin kasnağa sarılması. Şimdi ampermetrenin oku halkadaki bir elektrik akımının varlığına açıkça işaret ediyor. Bunun nedeni elektromanyetik indüksiyondur. Bilimsel bir bakış açısı ile neler olduğunu açıklamak için, tarihin kısa bir gezi yapmak zorunda kalacaksınız.
1831'de elektromanyetik indüksiyon keşfiM. Faraday'a atfedilir. On yıl önce, kendine manyetik alanları elektrik enerjisine dönüştürme hedefini koydu ve görünüşe göre onunla zekice başa çıktı. Zaten o zaman fizikçiler iki çeşit alan olduğunu biliyordu - manyetik ve elektrikli. Yük taşıyıcıları hareket ederse, manyetik alan kaydedilir ve sabitse elektrostatik olur. Birçoğu daha sonra alanların birbirine bağlı olması gerektiğini düşünüyordu, ancak Faraday bu pratik tecrübeyi haklı göstermiş ve haklı göstermiştir. Küçük bobini büyük bobin içine taşıdı. Birinin sonucu ölçüm cihazına bağlıydı ve diğeri sabit bir akımla iletildi. Parçacıkların devrede hareketinin görünümü, indüklenmiş (indüklenmiş) akım olarak adlandırılır. Bir yüke sahip parçacıklar yönlendirilmiş bir şekilde hareket ederse, etraflarında bir manyetik alan oluşur. İndüksiyonu başlatmak için, bu alanın gerginlik çizgileri iletken konturu geçmelidir. Kontur kendisi ve alan yerinden olabilir, sonuç aynıdır. Doğrudan bir akımın (Faraday deneyimi) bir değişkene değiştirilmesi, mekanik yer değiştirmelerden kaçınılmasına olanak tanır çünkü üretilen alanın zamanında değişir. Elektromanyetik indüksiyon kullanımı, elektrik enerjisi transformatörlerinin kurulmasına izin verdi. Belki de böyle bir cihaz olmasaydı, elektrik mühendisliği asla modern boyutlara ulaşmazdı.
İnsanın tehlikesi nedir? İletim hattının bazı hatları binlerce volt voltaj iletiyor. Bundan dolayı, teller etrafındaki mevcut alan birkaç metreye yayılabilir. Böyle bir dönüşüm alanına giren bir insanda, su molekülleri gerginlik çizgileri boyunca yönlendirilir. Bu tür durumlarda uzun süre kalmak vücudun birçok sistemini olumsuz etkiliyor.
