Eski çağların yerine ortaçağ -Batı Avrupa halklarının ruhsal gelişiminde önemli bir aşama. Bu zaman periyodu 5. yüzyılda başlar ve 17. yüzyılın ilk yarısında sona erer. Bu çağın çelişkileri ve karmaşıklığı, kendi kültürünün gelişmesinin spesifik özelliklerinde kendini gösterdi. Batı Avrupa sanatının tarihi ortaçağdan ve Rönesansa aykırıdır. Birincisi 5. yüzyıldan 15. yüzyıla, ikincisi ise 14. yüzyıldan 17. yüzyılın ilk üçüne kadar sürdü.
Batı Avrupa ortaçağ edebiyatı veRönesans edebiyatı geleneksel olarak üç döneme ayrılmıştır. Kronolojik olarak, bu, tarih bilimi tarafından kabul edilen ayrıma karşılık gelir. Periyodikleşmenin şöyledir:
1. Erken Ortaçağ Edebiyatı (5. yüzyıldan 11. yüzyıla). Toplumsal sistemin parçalanması ve feodal ilişkilerin oluşması sırasında Avrupa'nın halklarının hayatının bir yansıması bulmuştur. Sözlü yaratıcılığını, başta Anglo-Saksonlar, Keltler ve İskandinavların yanı sıra Latince senaryo çalışmalarını temsil edin.
2. Feodalizmin çağınış hikayesi (11. yüzyıldan 15. yüzyıla kadar). Şu anda halk eserleri ile birlikte, bireysel yazarların yaratıcılığı giderek geliştirilmektedir. Genel edebi akışta, feodal toplumun farklı sınıflarının çıkarlarını ve dünya görüşünü ifade eden talimatlar çıkarılmıştır. Sadece Latince değil, aynı zamanda Avrupa'daki canlı dillerde de yazılı eserler bulunmaktadır.
3. Rönesans Edebiyatı (15. yüzyıldan 17. yüzyılın ilk üçüne kadar). Bu, feodal toplumun kriz geçirdiği ve yeni ekonomik ilişkilerin ortaya çıktığı, geç Ortaçağ çağındaki dönemdir.
Ortaçağ edebiyatının orijinal türleriBu dönemde Avrupalıların tuhaf ve karmaşık varlığının etkisi altında kurulmuştur. Eserlerinin çoğu korunmaz ve kalanlar kültürel mirasın araştırılması için çok değerlidir.
Erken dönem Ortaçağ edebiyatı, Latince'de yazılmış edebiyatlara, yerel halkın dillerinde edebiyata bölünmüştür. İçeriklerdeki ilk şey din ve seküler olarak ikiye ayrılır.
Elbette ki kilise edebiyatı ayrılmazMesih ve Katolik Kilisesi inancıyla bağlantılıdır. Bununla birlikte, aynı zamanda, din adamları ve feodal lordlar tarafından halkın ezilmesine karşı protestoyu ifade eden "sapkın" fikirler de içeriyordu.
Latince edebiyat, Vagant'ın şiiri ve olayların gidişatını ve nedenlerini yansıtan kronikler ile temsil edilir. İkincisi tarihçiler için değerli bir kaynak haline gelmiştir.
Yerel halkların dillerindeki edebiyat İrlanda ve Anglo-Sakson destanı ve İskandinav yaratıcılığı tarafından temsil edilmektedir.
Ortaçağ dönemi edebiyat dönemiFeodal toplum, içerik ve türlerde daha çeşitlidir. Zamanının ahlakını, fikirlerini, ahlakını ve hayatını derinleştirir ve derinleştirir. Din adamlarının çıkarları ve feodal lordlar sınıfı, din adamları ve şiirsel literatürde yansıtılmıştır. Sözlü olarak, okumayı ve yazmayı bilmeyen basit insanların yaratıcı çalışmaları gelişmeye devam ediyor. 12. yüzyıldan beri, kentlerin ortaya çıkışı ile bağlantılı olarak, burgher (kentsel) edebiyatı ortaya çıkar. Demokrasi ile karakterizedir ve anti-feodal bir yönelime sahiptir.
Rönesans Ortaçağ edebiyatıgerçek dünyaya yakından bakar. İçeriği ulusal tarihi haline gelir, modern yaşamın tüm taleplerine cevap verir, tüm çelişkilerini cesurca gösterir. Bu dönemin eserlerinde görüntünün ana nesnesi, duyguları ve düşünceleri dünyası, eylemleri olan bir kişidir. Ayrıca, yazarların, folklordan çıkan fantastik ve muhteşem unsurların çalışmalarındaki kullanımı da belirticidir.
Farklı ülkelerin Rönesans edebiyatı, bu dönemin karakteristik özelliklerine sahiptir.
