Kamu tercihi teorisi bir öğretmedir(disiplin), insanların kendi çıkarları için devlet kurumlarını kullandıkları yollar ve araçların araştırıldığı. Nesne hem temsilci hem de doğrudan demokrasi açısından analiz edilir. Bu bağlamda, kamu tercihi teorisi çoğunlukla seçim sürecini, yönetim politikasını, milletvekillerinin faaliyetlerini ve benzerlerini inceler.
Analiz doğrudan demokrasi ile başlar,Daha sonra, bir sınırlayıcı faktör olarak hizmet eden temsilcisine geçer. Disiplin ayrıca ekonomiyi düzenleme yöntemlerini de içerir. Bazı durumlarda öğretme, makroekonomik çözümlerin oluşumu için politik mekanizmayı araştırması nedeniyle yeni bir ekonomi politiği olarak adlandırılmaktadır.
Kamu tercihi teorisi eleştiriyorKeynesçiler, ülkenin ekonomik sistemindeki devlet müdahalesinin etkinliğini, uygunluğunu sorgulamaya çağırıyor. Alıştırmanın temsili olarak, analiz nesnesi, finansal ve parasal yöntemlerin etkisini değil, doğrudan hükümetin karar alma prosedürünü seçti.
Ellili ve altmışlı için kuruldu20. yüzyılda, kamu tercihi teorisi, neo-kurumsal öğrenmenin önemli bir bileşeni haline gelmiştir. Disiplinin gelişimine hemen bir ivme, otuzlu ve kırklı yıllarda tartışma oldu. O zamanlar refah ekonomisi ve pazar sosyalizmi sorunları vardı. Altmışlı yıllarda, Arrow'un sosyal tercih ve bireysel değerler üzerine çalışması, oldukça geniş bir rezonansa neden oldu. Bu çalışmada devlet ve kişilik kavramları ilişkilendirilmiştir. Bu fikrin aksine, Tallock ve Buchanan konuştu. Piyasa ile devlet arasında bir benzeşme gerçekleştirdiler. Aynı zamanda, vatandaşlar ve hükümet arasındaki ilişkiler, “hizmet için hizmet” ilkesine uygun olarak ele alındı. Bu fikirlere göre, kamu tercihi teorisi daha sonra dayandırıldı.
Sınırlama analizini ilk uygulayan kişiBütçe sürecinin incelenmesi, kamu mülk değerleri piyasasındaki arz ve talebin modellenmesi, İtalyan hükümet finansörleri okulunun temsilcileriydi. Bu rakamlar şu kişilikleriydi: Mazzola, Pantaleoni, Viti de Marco. 19. yüzyılın sonunda kendileri tarafından formüle edilen fikirler, İsveç ekonomik okulunun temsilcilerinin çalışmalarında daha da gelişti. Bu nedenle, Lindahl ve Wicksell esas olarak devlette bütçe politikası kılavuzlarının belirlenmesini sağlayan politik süreçlere odaklandı.
Geliştirilmiş yaklaşımlar ve dikkate alınmalıdır.Fikirler uzun süredir pratikte uygulanmamıştır. 1940'lar -50'lerde, siyaset alanındaki bireylerin faaliyetlerinin ve davranışlarının rasyonel doğasına ilişkin teoriler, bilimsel tartışmalara aktif olarak nüfuz etmeye başladı. Bu, Arrow, Downs, Schumpeter, Black'in yayınlanması sayesinde büyük ölçüde mümkündür.
Sonuç olarak, fikirlerin oluşumu ortaya çıkmasına yol açtı.aslında kamu tercihi teorisi olan hükümlerin karmaşıklığı. Egzersizin gelişmesinde kilit rol, Virginia School of Economics'in temsilcilerine aitti.
Sınırlı kaynakların sınırları içinde insanlaraBiri sağlanan alternatiflerden birini seçmek zorundadır. Aynı zamanda, bir bireyin bir piyasadaki davranışını incelemek için analitik yöntemler evrensel kabul edilir. Bu bağlamda, bir kişinin bir seçim yapması gereken her alana uygulanabilir.
Formasyonun ana ön şartı olarakUygulama, siyasal alandaki insanların faaliyetlerinin kendi çıkarlarını savunmakla bağlantılı olması gerçeğidir. Böylece, politika ve iş arasında net bir sınır yoktur.
