Köy nesli, trendlerden biridirGeçen yüzyılın ulusal edebiyatı. 50'li yıllarda doğdu. Bu yöndeki temsilcilerin çalışmaları, Rus edebiyatı derslerinde on yıl boyunca okul çocukları tarafından incelenmiştir. Yazarların "köylüler" in hikayelerinin ve romanlarının çoğu, hem Sovyet hem de Rus sinematografları tarafından gösteriliyor. Köy nesnesinin en parlak temsilcilerinin çalışmaları, makalenin konusu.
Valentin Ovechkin, ilk düzyazı yazarlarından biridir.eserlerinin sayfalarında Rus uzak yerlerin yaşamını yüceltmiştir. Kırsal düzyazının tanımı, hemen değil, edebi eleştirilere girdi. Bugün yazar olarak adlandırılan yazarların "köylüler" e mensup olmaları, uzun zamandır nesir içinde belli bir yöne doğru sorgulandı. Bununla birlikte, terim sonunda var olma hakkını elde etti. Ve bu Solzhenitsyn "Matrenin bahçesinde" hikayesinin yayınlanmasından sonra oldu. Köyün düzlüğü altında, sadece köy sakinlerine adanmış çalışmalar değil, aynı zamanda sanatsal ve üslup özellikleri de anlaşılmıştır. Onlar nedir?
Eserlerinde yazarlar "tepeler"Ekolojinin gündeme getirdiği sorular, ulusal Rus geleneklerinin korunması. Bu düzyazılı yazarlar, hinterland sakinlerinin yaşamındaki tarih, kültür, ahlaki yönlerden bahsettiler. Kırsal düzyazının en parlak temsilcilerinden biri F. Abramov.
Küçük, yetenekli eserlerinde başardıtemsilcileri, bildiğimiz üzere, özellikle 1920'lerin tarihi olaylarının sonuçlarını, savaş sonrası dönemin zorluklarını tecrübe eden, bütün bir neslin yaşamını göstermek için. Ancak bu makalenin yazarı kısaca aşağıda açıklanacaktır. İlk olarak yazarların bir listesini getirmek gerekir "köylüler".
Edebi akımın kaynağında F. vardı. Abramov. Bu yazarla birlikte üst üste V. Belov ve V. Rasputin de koydu. Rus köyü nesnesinin temasını Astafyev'in Çar-Balıkları, Krupin'in Yaşayan Suları ve elbette Solzhenitsyn'in Matrenin Dvor'u gibi eserlerden bahsetmeden açıklamak imkansız olurdu. Vasily Shukshin, kırsal düzyazının gelişimine önemli bir katkı yaptı. Vasily Belov'un kitaplarının sayfalarında parlak bir kırsal renk var. Eserlerini Rus köyünün geleneklerine ve geleneklerine adayan yazarların listesi arasında N. Cochin, I. Akulov, B. Mozhaev, S. Zalygin.
Yazarlara ilgi - "köylüler"80 yıl. Ancak SSCB'nin çöküşüyle diğer türler popüler hale geldi. Bugün Vasily Belov'un kitapları, Fedor Abramov, Valentin Rasputin, Alexander Solzhenitsyn'in hikayeleri yeni bir hayat buldu. Düzenli olarak yeniden basıldılar, uzun metrajlı filmlerle çekiliyorlar (2008'de "Live and Remember" filmleri, 2013 yılında Matrenin Dvor).
Köyün en ünlü temsilcilerinden birinesir Arkhangelsk bölgesinde doğdu, ancak hayatının çoğunu Leningrad'da geçirdi. 1941'de cepheye gönüllü olan Abramov, bütün savaş boyunca geçti. Mezuniyetinden sonra, Rus Filolojisi Fakültesinde yüksek bir eğitim alabildim.
Abramova, köy nesirinin patriği olarak adlandırılıyorköylülüğün trajedisinin nedenlerini, köyün sosyal özelliklerini kavramaya çalıştığı bu titizlik. Bu konuya yapılan atıf, Abramov'u 60'lı ve 70'li yılların Sovyet edebiyatının en önemli figürleriyle eşit bir yere koydu.
Neden bu kadar çok köylü vardı?50'li yıllarda yerli evi terk etmek ve şehre gitmek zorunda mı kaldı? Bu soruya Abramov, Shukshin ve Rasputin ile birlikte, Rus nesnesinin klasikleri haline gelmiş olan eserlerine cevap vermeye çalışır. Köyden ayrılan kahramanın kaderi her zaman trajiktir. Abramov'un tarzı, diğer yazar-köylülerin tarzı gibi, tuhaflık ve imgeleme özgü değildir. Bu yazıt yazarı eserinin en önemli eseri "Kardeşler ve Kızkardeşler" romanıdır.
Bu yazar Timonikha köyünün vatandaşıdır.Vologda bölgesi. Belov, köy hayatının zorluklarını kulaktan dolma değildi. Babası İkinci Dünya Savaşı'nda öldü, annesi, milyonlarca Sovyet kadını gibi, çocukları kendi başına yetiştirmeye zorlandı. Ve beş tane vardı. Eserlerinden birinde "Geri dönüşümsüz yıllar", yazar akrabalarının hayatını - köylüleri anlattı.
Uzun yıllar boyunca Belov Vologda'da yaşadı, uzak olmayanEdebiyat yaratıcılığı için malzeme çizdiği küçük vatanı. Yazara yaygın şöhret "Sıradan" hikayesini getirdi. Ve kırsal düzyazının temsilcilerinden birinin unvanını birleştiren bu işti. Belov'un öykülerinde ve hikayelerinde keskin bir arsa yoktur, bunlarda çok az olay vardır ve neredeyse hiç entrika yoktur. Belov'un avantajı, ulusal dili ustaca kullanma, köy sakinlerinin canlı görüntüleri oluşturma becerisidir.
Tanınmış bir yazıt yazarı bir keresinde söylemesi gerektiğini söyledi.Köy hakkında, eserlerinde şarkı söylemek onun görevidir. O, bu makalede atıfta bulunan diğer yazarlar gibi, köyde büyüdü. Tarih ve Filoloji Fakültesinden mezun oldu. Edebiyattaki ilk bölüm, "Gökyüzüne Yakın Kenar" adlı haberin yayınlanmasıydı. Şöhret "Mary için Para" getirdi.
Yetmişli yıllarda, Valentin Rasputin'in kitaplarıGrigorievich, Sovyet aydınları arasında oldukça popülerdi. En ünlü eserler “Matera'ya Veda”, “Canlı ve Hatır”. En iyi çağdaş Rus yazarların listesine düzyazı yazarı koydular.
Rasputin Valentin Grigorevich'in diğer kitapları -"Son Süre", "Ivan'ın kızı, Ivan'ın annesi", "Ateş" ve "Kostrovye Novye Gorod", "Sibirya, Sibirya" hikayelerini içeren koleksiyonlar. Film yapımcıları bu yazının işine döndükten sonra değil. "Live and Remember" ın yanı sıra, Rasputin'in eserleri ile yaratılan diğer filmler de söz konusu. Yani: "Vasily ve Vasilisa", "Toplantı", "Mary için Para", "Rudolphio".
Kırsal düzyazı temsilcileri sık sıkayrıca bu yazarı da içerir. Zalygin Sergey Pavlovich, birkaç yıl boyunca Yeni Dünya'nın editörü olarak görev yaptı. Onunla ve 80'lerin sonlarındaki bazı yazarlar sayesinde, Solzhenitsyn'in eserlerinin yayınlanmaya devam edildi. Zalygin'in yaratıcılığına gelince, "Oskin Argish", "Büyük Karada", "Sabah Uçuşu", "Basit İnsanlar" gibi hikayeler yarattı.
"Kasyan Ostudny" ve "Çar balık" - hikaye,Kırsal düzyazının en önemli eserler listesinde yer aldı. Onların yazarı - Ivan Ivanovich Akulov - bir köylü ailesine doğdu. Köyde gelecek yazar dokuz yıla kadar yaşadı. Ve aile Sverdlovsk şehrine taşındıktan sonra. Ivan Akulov savaştan geçti, 1946 yılında kaptan rütbesiyle terhis edildi. Yaratıcı kariyeri 1950'lerde başladı. Ancak, garip bir şekilde, savaş hakkında yazmaya başlamadı. Edebiyat çalışmalarında çocukluğunda hatırladığı görüntüleri, pek çok olumsuzluğa maruz kalan ancak güçlerini ve inançlarını kaybetmemiş basit köylülerin imgelerini yeniden canlandırdı.
Bu yazar hakkında söylemek için değersadece kırsal düzyazının temsilcisi değil, aynı zamanda nadir ve orjinal bir yeteneğe sahip bir yönetmen, senaryo yazarı. Vasily Shukshin aslen Altay Bölgesi'ndeydi. Küçük memleketin teması, eserinde kırmızı bir ipucuydu. Kitaplarının karakterleri çelişkilidir, olumsuz ya da pozitif karakterlere atfedilemezler. Görüntüler Shukshin yaşıyor, gerçek. Savaştan sonra, gelecek yazar ve yönetmen, birçok genç gibi büyük bir şehre gitti. Ama köyün görüntüsü hafızasında kaldı ve daha sonra "Kes", "Annenin Kalbi", "Kalina Kırmızı" gibi küçük düzyazıların eserleri doğdu.
Solzhenitsyn temsilcilerine atfedilemezkırsal düzyazı. Bununla birlikte, "Matrenin Yard" hikayesi kırsal sakinlerin hayatını yansıtan en iyi eserlerden biridir. Hikayenin kahramanı, kişisel çıkar, kıskançlık, öfkeden yoksun bir kadındır. Hayatının bileşenleri - sevgi, merhamet, iş. Ve bu kahraman hiç bir şekilde yazarın kurgusu değildir. Matryona'nın prototipi ile Solzhenitsyn Mil'tsevo köyünde buluştu. Solzhenitsyn'in öyküsünün kahramanı köyün okuma yazma bilmeyen bir sakinidir, ancak Tvardovski'nin dediği gibi, Anna Karenina'dan daha az değil, okuyucuların dikkatini çeker.
