Kıtalararası füzeler ciddi olduSoğuk Savaşın en acil anlarında dengeleyici faktör. Onların 1950'lerin başında hizmete girmesi, Sovyet şehirlerinin ve askeri-sanayi merkezlerinin Amerikan havacılık tarafından cezasız nükleer bombardıman ihtimalini ortadan kaldırdı.
SSCB'de zaten atom bombası vardı, ama oradaAmaca ulaşmasıyla ciddi bir problem. Tupolev Tasarım Bürosunda B-29 artık beş yıl önce değişen saldırı potansiyeline sahip değildi ve ABD'de yeni model stratejik bombardıman uçakları üretildi: B-47, B-50 ... Dengenin derhal dengelenmesi gerekliydi. Sonra Batı liderleri Stalin'in dediği gibi "Joe Amca", bir manşet gibi yeni bir as - bir balistik füze - çıktı.
Aniden mi Hayır, elbette, kazara değil, SP'nin liderliğindeki KB çalışmalarının sayesinde. Kraliçe. Tabii ki, savaş sırasında füze teknolojisi üretimine katılan Alman bilim adamları ve mühendislerin başarılarının çoğu göz önüne alındı. Bununla birlikte, akılda tutulması gereken bir nokta da, Amerikalıların bu malzemeleri kullandıkları ve buna ek olarak genel tasarımcı Werner Von Braun'ın Birleşik Devletlerde yaşadığıydı. Yardım etmedi, ilk uzun menzilli balistik füze SSCB'de yapıldı.
Aralık P1'i mütevazi - sadece 270kilometre, ancak ana bariyer üstesinden gelmiştir ve Dnepropetrovsk "Yuzhmash", sonra hala 586 sayısı söylemek için hiçbir şey ile bir bitki, P1 ve P2 seri üretim oldu.
İlk uydu ve kozmonotKıtalararası balistik füze P7 temelinde, hedefe dokuz buçuk kilometre aşan ve bir nükleer cephanelik sağlayabilen yörünge taşıyıcısı.
Ardından silah yarışına başlarkenşarjın olası aralığı ve ağırlığı değil, TNT eşdeğeri bile değil, cezasızlıkla veya minimum kayıplarla grev yapma olanağı değer taşıyordu. Balistik füze daha kusursuzlaştı, temel alma, hareket kabiliyeti ve savaş başlıklarının kapasitesi paylaşıldı.
Teknik ve teknolojik olarakfırsatlar, hedefe engelsiz bir yaklaşım olarak görevler ve müdahaleler karşılıklı olarak karmaşıktı, başlatma için erken uyarı sistemleri vardı, ilk büyük grev sorunlu hale geldi. Her iki taraf da kontrol sisteminin tamamen tahrip olması durumunda dahi misilleme grevini garanti eden stratejik füzeler geliştiriyorlardı ve nükleer silahların çokluğu birçok kez gezegendeki tüm yaşamı yok etti.
Bugün, Soğuk Savaş geride kaldığında sorunülkenin güvenliği hala keskin ve balinacı füze ne yazık ki hala gerekli. Modern tarih, büyük doğal zenginlikleri olan, kendilerini koruyamayan ülkelerin üzücü bir kadere mahkum edildiğini açıkça göstermektedir. Rusya nükleer kalkanını geliştirmeye ve güçlendirmeye devam ediyor.
Geleneksel bir balistik füze, verilenparabolik bir yörüngeye sahiptir, dolayısıyla yolu yüksek bir olasılıkla hesaplanabilir ve dolayısıyla hedefe yaklaşırken taşıyıcıyı tahrip etme olasılığı vardır. "Topol M" güvenilir bir rakibe başarı için umut fırsatı sağlamaz, füze savunma sistemlerini geçebilir, uçuş esnasında öngörülemeyen manevralar yapar ve sonra yeni bir dövüş rotasına girer.
