Devletin biçimi, toplum ve devlet gücü arasındaki ilişkilerin oluşturulduğu bir dizi ilkedir. Bu tür ana sistemler cumhuriyet ve monarşi.
Anayasal monarşi uyarınca, egemenlerin yetkileribazı temsilci organlarla sınırlıdır. Bu sınırlamanın kapsamı anayasa tarafından belirlenir. Anayasal monarşi meclis ve dualisttir. İlk formda, hükümdarın nadiren gerçek yetkileri vardır ve yasal konumu sınırlıdır. Bu durumda iktidarın kaynağı parlamento. Japonya ve Birleşik Krallık'ta bu tür bir hükümet var. İkili monarşi altında, egemen bir hükümet kurma hakkına sahiptir. Parlamentoyu feshetme ve veto etme olanağına da sahip. Teokratik hükümet biçimi, ülkedeki tüm iktidarın bir dini lidere (Çin fetihinden önce Vatikan, Tibet) ait olduğu bir sistemdir.
Devlet başkanlık sistemi bir sistemdir.Başkan, oylama yaparak bütün halk tarafından seçilir. Devlet başkanı ve yürütme gücü var. Yani, ona rapor veren bir hükümet kuruyor. Başbakanlık görevi, bir kural olarak, mevcut değildir. Bu, Fransa, Amerika Birleşik Devletleri ve diğer birçok devletin hükümet şeklidir.
Bir parlamenter cumhuriyet altında iktidar,Hükümetin özel yasama organı - tüm halk tarafından seçilen parlamento. Hükümet çoğunluk tarafından oluşturulmaktadır. Başkan ayrıca parlamento tarafından seçilir ve normalde gerçek bir siyasi güce sahip değildir, temsilci işlevleri yerine getirir. Hükümet meclise karşı sorumludur.
Karma bir hükümet biçimi,hem parlamento hem cumhurbaşkanlığı cumhuriyetlerinin mülkiyetindedir. Ana özelliği, hem cumhurbaşkanına hem de parlamentoya rapor veren hükümetin sorumluluğunun kararsızlığıdır.
Diktatörlük bir sosyal formdurBir tarafın, bir sosyal sınıfın veya bir yöneticinin tam güce sahip olduğu bir ilişki. Bunun işaretleri: muhaliflere ve siyasi rakiplere karşı misilleme, rejimin politikasından memnun olmayan vatandaşların haklarının ve özgürlüklerinin bastırılmasıdır. Masumiyet karinesi ve hukukun üstünlüğü genellikle yoktur.
